من آبـــــانیم.......
آرام و صبور،
عشق در من موج میزند...
و احساس روحم را تسخیر کرده است!
مهربانی را از مادرم آموخته ام و
بخشش، تنها ارثیه ی پدری ام است...
غرور و لجبازی، شعر عاشقانه
ایست که گاهی برایت میخوانم...
پاکی نگاهم را قدر بدان و
سکوتم را دست کم نگیر...
با من مدارا کن!
دستانم را محکم تر از پیش بگیر!
ترکم نکن،
که بی شک روزی دلت برای ذره ای عشق تنگ خواهد شد
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
خوش آمديد ميهمان
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
